La Colonie - 1

DE

La Colonie

Das Wasser

Urlaub in La Colonie?

Der Gemeinschaftsgarten: Aus der Erde auf den Teller

Die Parzelle, die seit der Revolution der Gemeinde gehört, hat eine soziale Funktion. Die Gemeinde verpachtet gegen eine geringe Gebühr Land an diejenigen, die hier einen Gemüsegarten anlegen oder ihre Garage aufstellen möchten. Dabei handelt es sich häufig um die Bewohner des Ortes, die keinen Platz für einen Garten direkt am Haus haben.

Aktuell bewirtschaften fünfzehn Familien die Parzelle und produzieren einen Teil ihrer Lebensmittel selbst. Jedes Jahr treffen sich die Kleingärtner mit dem Bürgermeister, um das Land aufzuteilen.

Die Gärten sind nicht umzäunt, und alle können Know-how und Tricks untereinander austauschen, Werkzeuge und Geräte ausleihen, Saatgut und Ernten teilen.

„La Colonie“, ein seltsamer Name für einen Stadtteil

Der Bauernhof am Ende der Straße heißt „Les Champs“, wie diese ganze Umgebung des Ortes einst, als sie noch reine Landschaft war.

Der Begriff „Colonie“ taucht dann im 20. Jahrhundert auf. Dieses Gebiet wurde an Bewohner verpachtet, um Gemüsegärten anzulegen. Und jeder Kleingärtner stellte dort sein Gartenhäuschen, Gerätehaus oder Treibhaus auf.

Eine Hypothese besagt, dass dieses Ensemble aus Hütten von unterschiedlichstem Material manche Leute in gewisser Weise an Städte in den französischen Kolonien erinnerte, die sie in Asien oder Afrika kennengelernt hatten. Daher soll der Name stammen, der dann in das Kataster übernommen wurde.

Oder wurde dieses Viertel als eine Erweiterung des Städtchens betrachtet, in der der Boden mit den „Siedlern“ geteilt wurde?

Bitte nehmen Sie Rücksicht auf die Arbeit der Gärtner.

„Die Hütten“

Diese Garagen stammen aus den 50er Jahren. Die Stadtverwaltung hat dem Bau auf öffentlichem Grund zugestimmt, damit die Bewohner ihre Autos unterstellen können.

Sie wurden im Lauf der Jahre mit Farbe, Teer und Blechplatten renoviert.

Solche Hütten finden Sie an verschiedensten Orten. Haben Sie sie schon bemerkt?

„Das Ende der Welt und die Erde des Gartens enthalten gleich viele Wunder.“ - Christian Bobin

In einer Zeit, in der immer mehr Menschen unter einen „Naturdefizitsyndrom“, einer „Sehnsucht nach Wildheit“ leiden, verbindet uns die Gartenarbeit wieder direkt mit Mutter Erde.

Finden wir an der Schwelle des Gartenhäuschens
Nicht immer frisch umgegrabene Erde,
Das grüne Kissen der Frühjahrssaaten,Salatherzen, die die Körbe füllen?
Den Spaten mit der Schneide, vom Gras geputzt,
Die Gießkanne mit dem langen Hals, die das Nass bringt,
Die Leiter, die sich an den Spalieren reckt,
Die Sichel, die das junge Holz schneidet,
Die Sense, die das grüne Haar der Kräuter mäht,
Das dann von der Harke kämmend zu Garbe gehäuft wird,
Die Werkzeuge für alle Pflanzen und alle Jahreszeiten,
Hängen sie nicht an den Haken an der Wand?

Alphonse de Lamartine, Brief an Alphonse Karr, Gärtner

NL

La Colonie

Het Water

La Colonie, een vakantiekolonie?

De gemeenschappelijke tuin; over aarde en eten

Dit perceel, dat sinds de Revolutie in bezit is van de gemeente, heeft een sociale functie: de gemeente verhuurt tegen een laag tarief het terrein aan mensen die een groentetuin willen aanleggen of hier een garage hebben gebouwd. Vaak zijn het mensen uit de dorpskern die zelf geen tuin hebben.

Tegenwoordig kweken 15 gezinnen hier groente, fruit en aardappelen. Elk jaar overleggen de tuiniers met de gemeente om het terrein te verdelen.

De verschillende terreinen zijn niet omheind en iedereen kan zijn kennis en tips met anderen delen, gereedschap uitlenen en zaden of een rijke oogst uitdelen.

"La Colonie", een bijzondere naam voor een buurt

De boerderij aan het einde van de straat wordt, net als vroeger dit hele landelijke gebied, "Les Champs" (de velden) genoemd.

De naam La Colonie schijnt in de 20e eeuw te zijn ontstaan: dit terrein werd toen verhuurd aan de inwoners om er groentetuinen aan te leggen. Iedereen bouwde op zijn stukje grond een tuinhuisje, een schuurtje, een kas enz.

Men denkt dat deze heterogene combinatie van bouwwerkjes in bepaalde opzichten deed denken aan de dorpen in de Franse koloniën, die de mensen in Azië of Afrika hadden leren kennen. Vandaar deze bijnaam, die nu in het kadaster is vastgelegd.

Maar misschien werd dit deel van de gemeente ook wel beschouwd als een uitbreiding van de dorpskern waarbij het gebruik van het land werd verdeeld over "kolonisten"?

"De hutten"

Deze houten garages stammen uit de jaren ‘50. De gemeente had aan de inwoners van het stadje, die zelf niet beschikten over een garage voor hun auto, de toestemming gegeven om hun auto op haar terrein te zetten.

Ze zijn in de loop van de tijd gerenoveerd: geschilderd, geteerd, voorzien van metalen platen…

Zulke hutten zijn op verschillende plaatsen in Génelard te zien; heeft u ze reeds opgemerkt?

"De verste bestemming op aarde en de eigen tuin bevatten dezelfde rijkdommen." - Christian Bobin

In deze tijd, waarin velen van ons aan een "gebrek aan natuur" lijden en een "behoefte naar wildernis" voelen, zorgt het tuinwerk voor een directe band tussen ons en de aarde die ons voedsel geeft.

Bij de drempel van een hut, nauwelijks te zien,
Ligt altijd aarde, vers omgewoeld bovendien
Met de lentegroene waas van opkomend zaaigoed
Waaruit kroppen sla voortkomen, dik en zoet
De scherpe hak die aan het gras wordt schoongemaakt,
De langhalzige gieter die regen namaakt,
De trap die met de dakrand lijkt vergroeid,
Het snoeimes dat als een kudde het hout snoeit,
De lange hark die in garven verzamelt
Het groene gras dat de zeis heeft afgesabeld,
Een werktuig voor elk seizoen en elke plant,
Hangt het niet aan spijkers aan de wand?

Alphonse de Lamartine, Lettre à Alphonse Karr, tuinier